گمرک بن از صادرات داروی اعتراف گیری به مقصد ایران جلوگیری کرد . دست پلیسشان درد نکنه ، از قدیم گفتند یه سوزن به خودت بزن یه جوال به دیگری .
اگر این آلمان یه روده راست در شکمش بود ، می تونست ابزار پلیس شورش را هم توقیف کنه تا بدست پلیس جمهوری اسلامی نرسه .
در مورد روش های اعتراف گیری در اطلاعات جمهوری اسلامی گفتنی ست که این سربازان گمنام وقتی کسی را دستگیر می کنند باید به هر وسیله ای که شده یه چیزی از طرف کشف کنند . مثلا از یکی خوششان نمیاد ، میرند میگیرنش بعد هی میزنند و میگند با کی رابطه داشتی ، کجا و از کی پول گرفتی و ....
تا اینکه طرف برای فرار از شکنجه بگه مثلاهفت سال پیش که دختر همسایه آمده بود دم پنجره یه نگاهی بهش کردم و همین را می کنند رابطه با نامحرم و هم زندگی این را بهم میریزند و هم زندگی دختر همسایه را !
یادم میاد یکی میگفت وقتی من را گرفتند ، اول زدند و هیچ نپرسیدند بعد گفتند چرا آدم کشتی ، گفتم من ؟ من اصلا تا حالا اسلحه ندیدم .
گفتند نه طرف نمرده ، فقط بگو اسلحه را کجا پنهان کردی !
بعد هی میزدند و از اسلحه رسیدند به اینکه ترتیب چند تا دختر و زن را دادی ، دیدند نمیشه راضی شدند به اینکه بگم چند تا نامحرم را بی حجاب دیدی و باز می زدند و می پرسیدند با چه کسانی در مورد فلان موضوع صحبت کردی ...
خلاصه نهایتا می شد یه پرونده با اتهامات کلیشه ای :
رابطه نامشروع ( دیدن دختر همسایه در کوچه بهنگام رفتن سر کار )
جاسوسی ( وجود چند سنجاب در حیاط خانه که احتمالا با سنجاب های جاسوسی که در مرزها دستگیر شده بودند فامیل بودند )
دریافت پول از کشورهای حارجی ( وامی که از بانک یا شرکت گرفته شده ) ....
راستی یادم رفت ، وقتی هیچ چیزی از آدم بیرون نمی کشیدند ، پای خانواده به میان می آمد که الآن زنگ میزنیم تا همسر یا دخترت بیایند اینجا و ...
می ترسم از روزی که ورق برگردد ،چگونه می توان مردمی را که جوان های خود را از دست داده اند ( آنهم با این وضعیت تجاوز و شکنجه ، آزار خانواده ، عدم تحویل جنازه و ... ) آرام کرد تا انتقام چنان ابعادی پیدا نکند که تمامیت ارضی کشور به خطر افتد .
