000

پنجشنبه، شهریور ۱۹، ۱۳۸۸

ادای دین به سروش

زمانی که سروش در پاسخ به انتقاد دولت آبادی زبان به کنایه و توجیه گشود ، از او خواستم با یک عذرخواهی ساده ، زبان منتقدین به مسئولیتی که وی در شورای انقلاب فرهنگی داشت ، را ببندد.
امروز نامه سروش به خامنه ای را خواندم ، و باز دوباره خود را به او نزدیک احساس کردم . سروشی که همیشه دوستش داشتم ، بواسطه علاقه او به بحث و تحقیق و ابراز نظری صریح و روشنگرانه .
مسئله تایید یا تقبیح او نیست ، مهم این است که باب بحث باز باشد تا همه بتوانیم آرای یکدیگر را با صبوری بشنویم و با متانت نقد کنیم .
سروش در نامه ای که به خامنه ای نوشته ، از آنچه در گذشته از وی سر زده ، عذرخواهی نموده . کاش این شجاعت را همه می داشتیم تا با گذر از گذشته به آینده ای روشن روی کنیم .
سروش عزیز در خاتمه این نامه آورده :
" بارخدايا تو گواه باش، من که عمری درد دين داشته ام و درس دين داده ام. از بيداد اين نظام استبداد آئين برائت می جويم و اگر روزی به سهو و خطا اعانتی به ظالمان کرده ام از تو پوزش و آمرزش می طلبم."
درود بر تو ، من یک عذرخواهی به تو بدهکار شدم و اینجا آنرا ادا می کنم . امیدوارم همیشه سلامت باشی تا باب بحث باز بماند . امروز بیش از گذشته دوستت دارم ، هرچند هنوز آرای تو را قابل نقد می دانم اما سیاقت را بر سبیل منطق ، می ستایم .

۴ نظر:

حسین . امیریه گفت...

فرهاد جان اگر چه نظری متفاوت باشما دارم اما این نامه سروش بسیار زیبا بود که راستش فکرش را نمیکردم.

injoorias گفت...
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.
injoorias گفت...
این نظر توسط یک سرپرست وبلاگ حذف شد.
Farhad Heyrani گفت...

نظرات حذف شده به درخواست پیام گذار بوده .

Free counter and web stats