آقای علی لاریجانی نامه ای به روسای مجالس جهان ارسال نموده برای تقبیح آتش زدن قرآن !
در اینکه توهین به مقدسات هر ملت یا امتی نکوهیده ست شکی نیست ، این توهین می تواند آتش زدن قرآن باشد و یا به آتش کشیدن پرچم و نمادهای مقدس کشوری دیگر ، آنچنان که بارها و بارها شاهد بودیم که با هماهنگی کامل مسئولین جمهوری اسلامی اهانت به صورتی سازمان یافته نسبت به مقدسات ملتها و امتها ( پیروان یک مذهب ) روا داشته شده .
محرومیت ، دستگیری و مجازات پیروان مذهب بهایی در ایران گواهی ست آشکار در عناد جمهوری اسلامی با هر مذهبی ، تا آنجا که شاهدیم در حکومتی که ادعای اجرای قوانین اسلامی را دارد حتی معتقدین به این دین هم چنانچه مرید و مقلد تام افکار و نیات رهبری و باند حاکم بر کشور نباشند ، از مجازاتهای سنگین در امان نمی مانند .
گویی اینان خدایانند و بر مسند قضاوت تا اعلام نماید کدام دین و کدام قرائت از دین الهی ست و ما بقی بهتان بر آسمانها !
اما روی سخن من با لاریجانی ست که اینگونه وقیحانه جسارت آن را یافته تا چنین نامه ای به روسای مجالس منتخب مردم در سراسر جهان ارسال نماید ، اینگونه خود را مضحکه دیگران کردن گویا عبادتی ست یومیه و واجب بر همه مسئولین فعلی و مقلدین ولایت خامنه ای .
کاش جمهوری اسلامی می فهمید آتش زدن قرآن میوه همان نهالی ست که در جمهوری اسلامی کاشته و بارور شده:
فاحشه خواندن زن اول فرانسه ، حیوان خطاب کردن مردم غرب ، انکار هولوکاست ، بازی خواندن فاجعه یازده سپتامبر ، آتش زدن پرچم ملی ملتها ، پوشاندن نماد ملتها بر الاغ ( که اهانتی ست آشکار به همه مردمی که زیر چتر آن نماد و پرچم زندگی می کنند و جان خود را بر سر آن می دهند ) ، توهین به ادیان و مذاهب دیگر و اعمال محدودیت ها و مجازات سنگین نسبت به مومنین آنها و .... .
جناب لاریجانی !
هرکس باد بکارد ، توفان درو می کند ، شما که توفان کاشته اید باید صبرتان بسیار بیش از اینها باشد ، متاسفانه هستند بسیاری که از شما آموخته اند : می توان بر پایه منطق و مرام شما در نشر افکار خود بکوشند .
این تازه موج اول سونامی ست که به ساحل شما رسیده ، منتظر موج ویرانگر باشید .
اما !
جمله آخر نامه لاریجانی اعترافی ست بر منزوی و بی اعتبار شدن جمهوری اسلامی در جهان :
" ... . فلذا چنانچه بتوانم در آینده نزدیک نظرات آن همکار محترم را دریافت کنم، می توان ... ."
به این سبک نگارش چه می توان گفت الا التماس برای یافتن گوشی و استدعا برای توجهی و پاسخی !
نمونه هایی از نهال های کاشته و آبیاری شده در جمهوری اسلامی را می توان در عکس های زیر دید ، آنکه در سایه این درختان آرامیده ، قطعا خوابهای خوشی نخواهد دید ، کاش زودتر بیدار شوند و بیداری ملت را باور نمایند .
محرومیت ، دستگیری و مجازات پیروان مذهب بهایی در ایران گواهی ست آشکار در عناد جمهوری اسلامی با هر مذهبی ، تا آنجا که شاهدیم در حکومتی که ادعای اجرای قوانین اسلامی را دارد حتی معتقدین به این دین هم چنانچه مرید و مقلد تام افکار و نیات رهبری و باند حاکم بر کشور نباشند ، از مجازاتهای سنگین در امان نمی مانند .
گویی اینان خدایانند و بر مسند قضاوت تا اعلام نماید کدام دین و کدام قرائت از دین الهی ست و ما بقی بهتان بر آسمانها !
اما روی سخن من با لاریجانی ست که اینگونه وقیحانه جسارت آن را یافته تا چنین نامه ای به روسای مجالس منتخب مردم در سراسر جهان ارسال نماید ، اینگونه خود را مضحکه دیگران کردن گویا عبادتی ست یومیه و واجب بر همه مسئولین فعلی و مقلدین ولایت خامنه ای .
کاش جمهوری اسلامی می فهمید آتش زدن قرآن میوه همان نهالی ست که در جمهوری اسلامی کاشته و بارور شده:
فاحشه خواندن زن اول فرانسه ، حیوان خطاب کردن مردم غرب ، انکار هولوکاست ، بازی خواندن فاجعه یازده سپتامبر ، آتش زدن پرچم ملی ملتها ، پوشاندن نماد ملتها بر الاغ ( که اهانتی ست آشکار به همه مردمی که زیر چتر آن نماد و پرچم زندگی می کنند و جان خود را بر سر آن می دهند ) ، توهین به ادیان و مذاهب دیگر و اعمال محدودیت ها و مجازات سنگین نسبت به مومنین آنها و .... .
جناب لاریجانی !
هرکس باد بکارد ، توفان درو می کند ، شما که توفان کاشته اید باید صبرتان بسیار بیش از اینها باشد ، متاسفانه هستند بسیاری که از شما آموخته اند : می توان بر پایه منطق و مرام شما در نشر افکار خود بکوشند .
این تازه موج اول سونامی ست که به ساحل شما رسیده ، منتظر موج ویرانگر باشید .
اما !
جمله آخر نامه لاریجانی اعترافی ست بر منزوی و بی اعتبار شدن جمهوری اسلامی در جهان :
" ... . فلذا چنانچه بتوانم در آینده نزدیک نظرات آن همکار محترم را دریافت کنم، می توان ... ."
به این سبک نگارش چه می توان گفت الا التماس برای یافتن گوشی و استدعا برای توجهی و پاسخی !
نمونه هایی از نهال های کاشته و آبیاری شده در جمهوری اسلامی را می توان در عکس های زیر دید ، آنکه در سایه این درختان آرامیده ، قطعا خوابهای خوشی نخواهد دید ، کاش زودتر بیدار شوند و بیداری ملت را باور نمایند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر