بازیهایی
اینچنینی را باید حتما دوبار دید چرا که در نوبت اول ،آدم غرق شده در هیجان و اضطراب
، فقط توپ را دنبال میکند و در آتش شوق پیروزی تیم می سوزد اما بار دوم
فارغ از همه این اضطراب ها می تواند بازی هردو تیم را از دریچه فوتبالی نگاه کند و مورد ارزیابی قرار دهد .
جناب کیروش ، ممنون بابت صعود به جام جهانی و ممنون بابت اینهمه احساساتی که برای پیروزی تیم بروز دادید اما :
لطفا تاکتیک تیم خود را توضیح دهید ، الا تلاش برای استفاده از فضای پشت
مدافعین کره که اگر غفلت مدافع کره و تیزهوشی قوچی نبود ، تا ابد هم ( اگر بازی
ادامه می داشت ) به گل نمی رسیدیم .
درحالیکه کره در تمامی زمان بازی تاکتیک مشحصی را دنبال میکرد :
1. ارسال از جناحین و ایجاد فرصت برای مهام قدبلند خود . هر زمان که مهاجمی از کناره ها حرکت می کرد ، مدافع یا هافبکی دیگر به مهاجمان افزوده شده و با حرکت لب خط و حمایت و پوشش از بازیکن صاحب توپ ، فضا برای ارسال توپ را مهیا میکرد .
2. پاس های عرضی ، استفاده از تمام پهنای زمین و ایجاد موقعیت برای شوتزنان ( البته بی دقت ) خود !
سوپرواکنش های رحمان احمدی و تیزهوشی قوچان نژاد ، همه حکایت از توان و بار فنی فردی بازیکن دارد . والا تیم شما کدام حرکت موثر برای جلوگیری از ارسالها از جناحین را انجام داد . درواقع ایران در برابر تیم های ضعیف
تر از خود ( قطر ، لبنان ) ، تاکتیک مشخصی برای برد داشت اما در برابر تیمی به قدرت کره ،
فقط دل به اشتباهات خط دفاعی حریف بسته بود .
در جام جهانی ، کره جزء ضعیف ترین تیم های بحساب میآید ( سید 4 ) . شاد باشیم و شادی کنیم اما در باد این برد باد آورده نخوابیم.
۱ نظر:
سلام،
تاکتیک؟ در برابر استرالیا هم فقط تیز هوشی فردی باعث برد شد.
ارسال یک نظر