من رای ندادم اما به ضرورت حمایت از رای مردم اعتقاد دارم

من رای ندادم ، پشیمان هم نیستم . راه علاج مشکلات ایران و ایرانیان ، اصلاحات نیست ، تغییر حکومت ست .

من رای ندادم چون تا زمانی که رهبری زمام امور را در دست دارد ، روحانی و جلیلی و قالیباف فرق چندانی با هم ندارند ( در سیاست داخلی ) .

من رای ندادم چرا که هنوز نتوانستم سخنان آتشین روحانی مبنی بر ضرورت سرکوب مردم معترض به کودتای 88 را فراموش کنم .

به اعتقاد من ، قبول انتخاب روحانی ( به فرض قطعیت ) از سوی حکومت ، تنها مصرف خارجی دارد برای کاهش احتمال حمله نظامی و شاید کم شدن تحریم ها تا رژیم بتواند نفسی بکشد و پایدار بماند.

تا زمانی که خامنه ای تمامی مجاری و مناصب قدرت را در اختیار دارد ، تا زمانی که فرماندهان سپاه اعمال قدرت می کنند و تمام شریان اقتصادی را به سوی جیب خود سرازیر کرده اند ، رییس جمهور چه روحانی باشد و چه خاتمی ، همان آبدارچی ست که خاتمی بدان اعتراف کرده بود.

اما:

همانطور که در سال 88 همه ایرانیان در سراسر جهان از جنبش سبز مردم حمایت کردند تا خواسته ها و فریادشان بگوش جهانیان رسد ، امروز هم موظف هستیم به خواست ملتمان احترام گذاریم و از رای آنها حمایت کنیم .

 

نقد خود را ادامه می دهیم ، حکومت را در همه ابعاد به چالش می کشیم اما هرگز و هرگز اجازه نداریم به خواست و رای مردم اهانت کنیم.

متاسفانه برخی سایتها و بعضی شخصیت ها بدون درنظر گرفتن ضرورت تحمل تقابل آرا ، چنان بر شرکت کنندگان در انتخابات می تازند که گویی هرکه برخلاف تدبیر آنان عمل کند ، جرمی سنگین  مرتکب شده !

من هم مطمئن هستم تغییر کلی در سیاست های داخلی جمهوری اسلامی شکل نخواهد گرفت  . می دانم این حکومت بنیانش بر دیکتاتوری مذهبی استوار ست و هرگز نمی توان از این رژیم توقع اعطای آزادی به شهروندانش را داشت .

اما تصور میکنم امروز فرصت مطلوبی در اختیار همه ما قرار گرفته .

 

اگر با وجود احمدی نژاد ، مردم زاویه نشین شده  و میدانستند به هیچ شمرده شده اند ، امروز ( به فرض انتخاب روحانی ) اجازه دارند مطالبات خود را مطرح کنند . همین توقع یعنی حضور بیش از پیش مردم در صحنه .

درواقع تمام تلاش حکومت برای به زاویه بردن مردم و خاموش نمودن آنها پس از کودتای 88 ، امروز نقش بر آب شده . روحانی حتی خاتمی هم نیست اما مردم به همان دوران خاتمی بازگشته اند . دورانی که حضور خود را تاثیرگذار می دانستند .

 

تصور میکنم این بار حکومت نخواهد توانست با سرکوب مردم آنها را خاموش کند که اگر چنین اتفاقی بیفتد ( که لازمه آن خاموشی روحانی و ایستادن در مقابل ملت ست ) مردم از انتخابات هم رویگردان خواهند شد و به روش های دیگر فکر خواهند کرد . که همین هم قدمی به جلوست .

هرچند اعتقاد دارم روحانی برای مصرف خارجی بر سر کار آمده ، اما نشاط امروز جامعه را به فال نیک میگیرم و امیدوارم مردم عزیزمان به آنچه لایق آن هستند برسند.