اصلا دلم نمی خواست در مورد حرکت گلشیفته فراهانی چیزی بنویسم ، دلیلی ندارد که کسی بخود اجازه دهد در مورد او قضاوت کند ، اما امان از حرف مردم !
فیلم و عکسی که در سایت فیگارو و سایتهای مختلف ( و بویژه فارسی ) پخش شد ، حرکتی بود که از سوی چند هنرمند با ملیتهای مختلف اجرا شد ، هیچ کدام از این هنرمندان اعتراضی نشنید الا گلشیفته ای که ایرانی بود و شیفته های " من " را آشفته کرد که " من بدم آمد ، پس نقد می کنم ، توهین می کنم " ، یکی هم نگفت به جهنم که بدت آمد !
آنچنان شلوغش کردند که در مورد دزدی 3 هزار میلیاردی جنجال نکردند . پدر و مادرش به عزا نشستند و به دروغ متوسل شدند .
من قضاوتی در مورد کار گلشیفته نمی کنم ، چرا که اصولا نباید کسی به خود اجازه دهد در مورد حرکتی که فردی یا در راستای عملی جمعی ست ،قضاوتی نماید مادام که این عمل به شخصی حقیقی یا حقوقی زیانی وارد نساخته .
گلشیفته هرچه کرد با خود کرد و بخاطر هدفی که مطمئنا برایش گرانبها بود ، به من و تو چه !
اینکه برخی ایرانیان غیرتشان به جوش آمده از سر نفهمی معنای غیرت ست که باید برای خاک وطن به خرج داد و الا زن و مادر و خواهر و حتی دختر که ملک کسی نیست تا بخواهد برای آنان بزرگتری کند .
دست از سر گلشیفته بردارید ، هر ایرانی مجاز ست تا هرچه می خواهد انجام دهد .
دختری در کنسرت انریکو آویزان او شد و در این بین بند سینه بندش رها شد !
وای که با او چه کردند این ملت غیور !
درحالیکه من به وجودش هنوز افتخار می کنم که در آن صحنه که از خود بیخود شده بود و خود را فراموش کرده بود ، بازهم نام وطن را از یاد نبرده و در میان جمعیت عظیمی که قاعدتا از اسم ایران نفرت داشتند با صدای بلند خود را ایرانی معرفی کرد . احسنت به غیرتش !
یاد بگیریم برای هر کسی ارزشی برابر با یک انسان آزاد قایل شویم ، یاد بگیریم خاله بازی ها را رها کنیم ، یاد بگیریم برای هم ارزش قایل شویم .
یاد بگیریم کسی را بدلیل انجام عملی که مورد میل ما نیست ، باز خواست نکنیم .
یاد بگیریم برای هم و بیش از آن برای نظرمان : ارزش قایل شویم !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر