ناصر حجازی تا لحظه مرگ از سخن گفتن و رسوا کردن ریاکاران ورزش و سیاست باز نایستاد . مردی که مداهنه گوی روسای ورزش و حکومت نبود ، در قلب مردم آرامش گرفت . حتی مرگش هم عصیان بود و بهانه ای برای اعتراض مردم به حکومت .
و چه زیبا روزنامه های ورزشی در وصف اسطوره مردم سروده اند :
۴ نظر:
سلام دوست عزیز
اولا یک تشکر ویژه از وبلاگ خوبتون
دوما خواستم از شما در خواست کنم که اگه میشه لطف کنید و با بنده تبادل لینک کنید
بنده رو در دنیای مجازی با نام سرباز سبز میشناسند
وبلاگ من هم اینه :
www.gm-iran.blogspot.com
خوشحال میشم که اگر با شما تبادل لینک داشته باشم
بی صبرانه منتظر پاسخ شما در این زمینه هستم
شما میتونید که پاسخ من رو یا از طریق کامنت در آخرین پستم و یا از بخش تماس با مدیر وبلاگم بدهید
با تشکر از شما
به امید ایرانی آزاد
بزرگ بود از ما بود با ما بود و با ما تا آخر نیز ماند.
یادش و نامش گرامی و جاودان باد
سرباز سبز عزیز،
به روی هر دو چشم کم سویم
حسین گل ، حسین تاجی ، حسین عزیزم ،
تسلیت میگم ، حجازی همه آنچه کرده بود را به زیبایی و به خوبی درست کرد و به آخر رساند
سلام
روزی تختی سر دست مردم رفت و امروز حجازی. تفاوتشان بسیار بود اما شباهتشان این بود که به نامردمی نه گفتند.
ارسال یک نظر