نوروز ابداعی کاملا ایرانی ست.
ثبت لحظه آغاز بهار دل انگیز و شروع دوباره گردش زمین
بدور خورشید.
ترکیب علوم نجوم و ریاضیات با طبیعت و بشر ، مولودی یافت
بنام نوروز.

دریغ و درد که درین روز طرب وشادی بایستی حسرت دیروز
خوریم و با ترس از فردایی تاریک استقبال کنیم.
"صحبت از پژمردن یک برگ نیست....
وای ی ی ی جنگل را بیابان میکنند"
شاید مناسب ترین تصویر برای تصور فردا و تجسم دیروز ،توسط
نیک آهنگ ترسیم شده ،...
بگذریم و بگذاریم کام نوروزیمان شیرین شود و از گزند تلخی
اربابان دین و مخالفان اندیشه ،در امان بماند.
نوروز جشنی کاملا ملی و بدور از هرگونه آلایش مکتبی و قبیله
ای ست.ایرانیان با گرایش های متفاوت و گاه متضاد ، همه
هماهنگ و در یک زمان و به یک شیوه شادی می آفرینند.
احساس توامان غم و شادی را میتوان با گوش دادن به تصنیف
زیبای بهار دلنشین بدست آورد.

تا بهار دلنشین آمده سوی چمن

ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن

چون نسیم نو بهار بر آشیانم کن گذر

تا که گلباران شود کلبه ویران من
تا بهار زندگی آمد بیا آرام جان

تا نسیم از سوی گل آمد بیا دامن کشان

چون سپندم بر سر آتش نشان بنشین دمی

چون سرشکم در کنار بنشین نشان سوز نهان
تا بهار دلنشین آمده سوی چمن

ای بهار آرزو بر سرم سایه فکن

چون نسیم نو بهار بر آشیانم کن گذر

تا که گلباران شود کلبه ویران من
باز آ ببین در حیرتم بشکن سکوت خلوتم

چون لاله تنها ببین بر چهره داغ حسرتم

ای روی تو آیینه ام عشقت غم دیرینه ام

باز آ چو گل در این بهار سر را بنه بر سینه ام