تقابل رفسنجانی و خامنه ای این بار در مورد فشارهای حکومتی علیه منتقدان بروز کرده. مطمتنا رفسنجانی هم بخوبی می داند آقای خمینی هوادار اعمال خشونت بی حد علیه منتقدان بوده که نمونه بارز آن در اعدام های دهه 60 نمایان ست اما خرج از نام خمینی همیشه روشی بوده برای وادار کردن حریف به قبول و تمکین از رای .
خامنه ای بدون توجه به بازی رفسنجانی برای بی اعتبار کردن بیشتر او نزد افکار عمومی ( بخوانید هواداران حکومتی ) هرازگاهی با بیان مطلبی ، خامنه ای را وادار می کند تا در مقام پاسخگویی برآید و با تحکم و اعمال قدرت ، حریف را خاموش سازد تا روحانیون بلندمرتبه حکومتی و هواداران اندک نظام شاید بخود آیند.
آنچه بخوبی عیان ست ، عدم خواست رفسنجانی و دوستانش در برکناری خامنه ای ست که نه آن را صلاح می دانند و نه در شرایط فعلی ، توانش را دارند اما بنظر می رسد همه این بازی ها برای آینده ی بعد از خامنه ای ست تا وجاهت او را نزد روحانیون ارشد نظام چنان لکه دار سازد که رهبر فعلی نتواند جانشینی برای دوران پس از خود تعیین نماید.
اینکه رفسنجانی در موردنقش مجلس خبرگان در تعیین جانشین آقای خامنه ای چه خوابی دیده ( به فرض آنکه وی بعد از خامنه ای هنوز زنده باشد !) سوالی ست که برای پاسخش باید به انتظار نشست .
نکته دیگری که از سخنان رفسنجانی و خامنه ای بر میآید ، امید بیهوده غرب از چرخش نگرش جمهوری اسلامی در سیاست داخلی و خارجی ست. تاکید خامنه ای بر ضرورت اعمال خشونت نشان از نیاز فعلی جمهوری اسلامی به زمان دارد تا ضمن خروج از وضعیت اسفبار اقتصادی و زاویه نشینی سیاسی بتواند با ایجاد تنش و بحران زایی ، به حیات خود ادامه دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر