شهر هرت

احمدی نژاد : مگه شهر هرت است ، حمله نمی کنند !
فرهنگ لغت : شهر هرت اصطلاحا جایی ست که در آن بی قانونی حکم فرماست و هرکه
هرچه خواهد انجام میدهد.

در ایران دو نوع قانون وجود دارد ، یکی قوانینی که در کتاب قانون موجود است اما اجرا
نمی شود و دیگری قوانین نانوشته ای ست که که بر زندگی مردم حاکم است.

بعنوان مثال طبق قانون اساسی تشکیل اجتماعات بدون حمل سلاح آزاد است اما هر نوع
اجتماعی اعم از حمایت از حقوق زنان ، خواسته های سندیکای کارگری ، حقوق معلمان
و حتی درخواست ورود به ورزشگاه آزادی و .... به دخالت پلیس و ضرب و جرح و
دستگیری مردم می انجامد.

آزادی بیان در قانون اساسی تضمین شده اما هر نوع انتقادی به دستگیری و شکنجه و
نهایتا مصاحبه و توبه افراد منجر می شود.

در ایران مقامات در تمامی زمینه ها اظهار نظر میکنند الا در محدوده مسئولیت خود!
در ایران رهبر قادر است به اشاره انگشتی تمامی مصوبات را از اعتبار ساقط کند.
در ایران شورایی ست بنام شورای نگهبان که طبق مصوبه مجلس پنجم دارای اختیاراتی
در زمینه بررسی و رد صلاحیت نامزدهای انتخاباتی شده اما این اختیارات را پس از
آن نتوانسته اند ملغی کنند حتی همان مرجعی که این بی قانونی را تصویب نموده بود.

در ایران مردم توانایی انتخاب رهبر خود را ندارند که سطح شعور مردم را در حد
تشخیص خیر و شر خود ، باور ندارند و مفتخرند بر چنین مردمی حکم راندن .

در ایران هرگاه صلاح بدانند سن رای دهندگان را تا 15 سال پائین میآورند و هرگاه
لازم ندانند تا 18 سال بالا میبرند،
جالب است در اوایل انقلاب و برای رفراندوم جمهوری اسلامی ، به نوجوانان 15
ساله که در رژیم شاه تربیت شده بودند حق رای دادند که به معنی قبول شعور سیاسی
آنها بوده اما پس از نزدیک به سه دهه حکومت اسلامی ، سن رای دهندگان را تا 18
سال بالا برده اند که به معنی عدم توانایی رژیم در گسترش فهم سیاسی و آگاهی ملت است.

در ایران مسئولین شعار صلح سر میدهند اما دوستان حکومت تنها گروههای آشوب طلب و
کشورهای جنگ زده یا جنگ طلب است.


اگر ایران نمونه بارز شهر هرت نیست پس شهر هرت کجاست ؟