000

دوشنبه، مرداد ۰۸، ۱۳۸۶

نگاهی دوباره

این سه خبر کوتاه را بخوانید
آيت‌الله مصباح يزدی : باید زمينه را براي ظهور عدالت‌گستر جهاني حضرت مهدي (عج) فراهم نماييم.
وزیر امور خارجه ایران افزود که دولت آمریکا در وضعیتی قرار ندارد که وارد یک درگیری نظامی جدید شود.

بزرگترین بانک خصوصی آلمان و یکی از بزرگترین بانک‌های اروپا،
به مناسبات تجاری خود با ایران پایان می‌دهد.
به گزارش اشپیگل آنلاین دویچه بانک به مشتریان خود در ایران اطلاع داده که
فعالیت‌های بازرگانی با ایران به دلایل سیاسی قطع می‌شود!
...

مسئولین ایران بی تدبیرانه و تنها با تکیه بر اوهام خود کشور را به تشنج و آشوب کشانده اند.
متاسفانه جو خفقان و سرکوب داخلی گویا عطش انان را سیراب نمیکند که با وقاهت تمام به سوی
جنگی نابرابر به پیش میتازند .
قبلا در اینمورد نوشته بودم اما تصور میکنم توجه به نکاتی ازآن جالب باشد:
دوران پیش از انقلاب در روزنامه ای خواندم ذخائر نفت ایران پس از 8 سال به اتمام میرسد.

پس از انقلاب ، روزنامه دیگری مطلبی درج نموده بود مبنی بر میزان ذخائر نفت جهان ، و در آن
اشاره به این داشت که ذخائر نفت عراق و حتی کویت از ایران بیشتر است.

این مطالب در ذهن من مانده بود ، تا امروز که به فکر افتادم ، در مورد صحت مطالب پیشین تحقیق کنم.

این آمار بدست آمد:

میزان ذخائر نفت جهان ، ( به نسبت کل دنیا):

1. عربستان 22.2 درصد

2. ایران 11.2 درصد

3. عراق 9.7 درصد

4. کویت 8.4 درصد

5. امارات 8.3 درصد

6. ونزئلا 6.5 درصد

7. روسیه 6.1 درصد

.....

11. امریکا 2.5 درصد

ذخائر گاز جهان :

1. روسیه

2. ایران

3. قطر

4. عربستان

5. الجزایر

6. نیجریه

7. عراق

.......

روسیه تقریبا دو برابر ایران و ایران تقریبا 4 برابر عربستان ، دارای ذخائر گاز هستند.

در چنین شرایطی ، کدام عقل سلیم قبول میکند ، مسئولین ایران به جهت تاکید
بر استفاده مشکوک از انرژی هسته ای ، کشور را وارد جنگ کنند؟

مسئله قابل تامل این ست که رهبران ایران ، میگویند در آینده نزدیک نفت به اتمام
میرسد و کشور باید برای شرایط پس از آن دارای انرژی هسته ای باشد ، اما
هیچکدام اشاره نمیکنند با توجه به وابستگی شدید بودجه کشور به
نفت ( طبق آمار ، بیش از 80 درصد ) ، در صورت بروز جنگ و یا حتی تحریم اقتصادی
و ممنوعیت خرید نفت از ایران ، کشور چگونه با از دست دادن منابع تحصیل درآمد
میتواند به حیات خود ادامه دهد.

در گذشته نه چندان دور ، و در دوران جنگ عراق با ایران ، مردم بواسطه تحریمها ، دچار
مشکلات فراوانی شدند اما اینکه در چنین شرایطی میزان تعبد ملت از دولتی که
مورد تائید آنان نیست ، آیا چون گذشته خواهد بود یا خیر ، قابل تعمق است.

حقیقت این است که سیاست رهبران ایران ، نسل حسین فهمیده را تبدیل به
نسل شهرام جزایری نموده .

وای از آنروزی که مذهب سپر سیاست شود!

آیا نسلی که از انقلاب جز محدودیت و فشار اقتصادی چیزی ندیده ، خواهان یاری حکومت
و تحمل مصائب دولت خواهد بود؟

بهرحال در حق ملت ایران مبنی بر دستیابی به انرژی هسته ای و هر تکنولوژی برتر دیگری
جای تردید نیست اما هنگامی که رفتار دولتمردان ایران را می بینیم ، قطعا به میزان پایبندی
مسئولین بر رعایت مقررات بین المللی جای تردید باقی میماند بویژه آنکه هنوز در کشور
قوانین ناقض حقوق بشر و خشونت علیه انسانیت بوضوح مشاهده میگردد.

شاید بد نباشد بدانیم ، اسرائیل با وجود در اختیار داشتن بیش از دویست کلاهک
هسته ای ، هنوز از تائید آن امتناع میورزد چه رسد بر استفاده علیه مخالفین و
دشمنانش ، اما باور نمیکنم ، ایران به فرض دستیابی به بمب اتمی ، بتواند در مقابل
هر حرکت مخالفین ، از خود خویشتن داری نشان دهد.


هیچ نظری موجود نیست:

Free counter and web stats