همه جور چیزهای آب دهانی در ایران موجود بود الا این یکی:
پرتاب آب دهان و بینی جرم محسوب میشود!
یعنی حرفهایی که از دهان احمدی نژاد خارج میشه ،
بیشتر از آب دهان و بینی مردم ارزش داره که برای آن
جریمه ای در نظر نمیگیرند؟
پرتاب آب دهان و بینی جرم محسوب میشود!
یعنی حرفهایی که از دهان احمدی نژاد خارج میشه ،
بیشتر از آب دهان و بینی مردم ارزش داره که برای آن
جریمه ای در نظر نمیگیرند؟
۴ نظر:
درود
فرهاد جان بلاخره باید
بیت المل یک جوری جور شود
امروز از طریق تف و اب دهن
فردا خدا کریمه
فرهاد جان، در جواب کامنتی که در وبلاگم گذاشتی: احتیاجی به نوستراداموس نیست. گروهی که جنگ عراق و باقی خیمه شب بازیهای مرتبط با آن را اداره می کند چندان باهوش و خلاق نیست. برای کسانی که اوضاع عراق را زیر نظر دارند پیش بینی خیلی از تصمیمهای آینده این گروه ممکن و گاهی حتی خیلی آسان میشود. همانطور که بسیاری از عقلا چهار سال پیش گلوی خودشان را جر دادند که بگویند اشغال عراق سرانجامی چنین خواهد داشت که امروز میبینیم و امریکا را به باتلاق در خواهد انداخت. اما در مقابل دیک چینی و باقی نیوکان های خودشیفتۀ توهمزده اعلام میکردند که عراقیها از ارتش امریکا به عنوان نیروی آزادیبخش استقبال خواهند کرد. دنیا اینجوری است فرهاد جان.
با درود به فرهاد عزیز
اگر به دلایل وضع قوانین کاغذی در ج.ا. نگاه کنی متوجه میشوی روح قانون درست است ولی قانونگذار و مجری آنها عوضی. چون جنبه دکوراسیون و نمایش پشت ویترین را دارد.
در ایران قوانین را برای خالی نبودن عریضه و از کشورهای غربی کپی میکنند و اگر به اغلب مواد و نوشتار آنها که عمیق شوی دم از آزادی و مساوات و برابری حقوق و عدل و انصاف و ... میزنند. قوانینی که هرگز اعمال نشده و نخواهد شد بهمان دلیل ویترینی بودن آن.
وقتی ملا علی بالای منبر میرود و میگوید "ما بهترین قوانین دنیا را داریم" یا "قوانین ما ریشه در فلان و بهمان دارد" البته غذای هضم شده خود را دوباره مزمزه میکند ولی باید دید پشت پرده وضع این گونه قوانین که این اواخر فقط بگیر و ببند است ، چیست و از کجا سرچشمه میگیرد؟
مخارج میلیاردها دلاری سپاه و کمیته و سازمانهای ضد انسانی دیگر باید به نوعی تامین و سپس مصرف شود که البته مقدار فراوان آن از حلقوم و سفره مردم ایران صرف تروریسم و بمبگذاری در این و آن کشور و ایجاد محیط نا امن و پر غوغا میشود که نمونه آنرا در عراق و لبنان و فلسطین و جدیدا افغانستان بطور روزمره میبینیم. اما باز هم نمیتواند این چاه ویل کیسه پر کن آغایان را پر کند. خرید اسباب بازیهای نظامی و موشک های گران قیمت و تانک قراضه های روسی و کره شمالی و سایر اقمار نیز قوز بالا قوز است. از طرفی بخشش های بزرگ به این و آن گروه تروریست از چچن های روسی تا القاعده و حمس و ملا نصرالله نیز مخارج سنگینی است. پیک نیک های سگ بارگاه به این و آن استان و باج دهی 50 دلاری (بگذارید بزرگ حرف بزنیم 500000 ریالی) بهر کس که کرنش کند نیز مخارج دیگریست که خزانه مملکت را خالی نموده. مواد مخدر و قاچاق و فروش آن درآمد کمی نداردکه همه فهمیده اند از کجا میآید و چه کسانی پشت این نوع قاچاق هستند. فروش دختران و پسران یتیم و باقیمانده از زلزله بم درآمد زیادی داشت ولی باز هم مچگیری شد. حالا دیگر شده قضیه از این ستون به آن ستون فرجه...
راه آخر آنست که با قوانین موضعی و بگیر و ببند های موقتی مثل پلیس تلفن همراه و پلیس نجابت و پلیس .... نوعی درآمد بسازند و یا حداقل حقوق پاچه گیران سپاه و کمیته را از درآمد آن تامین کنند.
اگر فردا شنیدی یا دیدی پلیس ویژه دیگر درست شده با نامی عربی نظیر " پلیس اللسلامی الدخو " تعجی نکن. تا مدتی میتوان با آن کیسه مردم را خالی کرد و خرج و مخارج این انگلهای نگهدارنده ستون لرزان حکومت را به نوعی درآورد.
سلام ... :-)
ارسال یک نظر