بنظر من اصلا نباید در انتخابات شرکت کرد ، هرکدام از این نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری نهایتا میل به تداوم حکومت استبدادی ولایت فقیه دارند اما اگر از دید حاکمان مستبد رژیم به قضایا نگاه کنیم ، تصور می کنم اگر ( البته اگر ) اندک مغزی برایشان باقی مانده باشد باید برای انتخاب روحانی بسیج شوند.
انگار اقایان یادشان رفته در دوران ریاست جمهوری احمدی نژادی که نظرش به نظر رهبری از همه نزدیکتر بود ،حکومت را به با تندگدستی و بی مایگی چنان بی آبرو نموده که حتی پول بازی تدارکاتی و تهیه لباس مناسب و به میزان کافی برای تیم ملی فوتبال نداشتند تا آن فاجعه رخ دهد.
اعضای تیم تیراندازی بدلیل نداشتن بودجه و برای آماده سازی خود جهت شرکت در مسابقات خارج از کشور ، مجبور بودند با اسلحه های خالی نشانه روند و ماشه را بچکانند بدون آنکه فشنگی در خشاب داشته باشند !(الهه احمدی ملی‌پوش تیراندازی : متأسفانه فشنگ برای تمرین نداریم و مجبوریم که حالت‌گیری کنیم و بدون فشنگ هدفگیری کنیم)
رژیم پولی نداشت تا حتی به واجب تر از ایران یعنی سوریه کمک کند ، پول فروش نفتش را یا بابک زنجانی بالا می کشید یا در چین و هند ذخیره می شد تا اجناس بی مصرف و مواد غذایی آلوده و سرطان زا وارد کشور شود.
بی دلیل نیست که ترامپ از برجام انتقاد می کند و آنرا مانع سقوط حکومت قلمداد می نماید.
حکومت ولایت فقیه به ورشکستگی اقتصادی رسیده بود ، تهدید جنگ هر دم به مرزها نزدیک تر می شد ، خامنه ای و شرکایش چاره ای نداشتند الا برگزاری انتخاباتی که فردی از درون آن بیرون بیاید تا از جهان فرصتی برای تجدید قوا و تنفس بیابد.
خود اینان نیک می دانند چنانچه رییسی یا قالیباف ( که هر دو از جنس همان احمدی نژادند ) همان دوران را بازآفرینی می کنند اما طمع دزدان حکومتی و شتاب آنان برای اختلاس بیشتر و بیشتر چنان عرصه را بر خامنه ای تنگ کرده که با همه دستگاه های تبلیغاتی و امنیتی خود برای انتخاب و انتصاب نامزدهای خود ( که البته باید نظرش به رهبری نزدیک تر باشد ) وارد عرصه انتخابات شده اند.
وقتی من این همه تلاش و شتاب را می بینم ، باور می کنم که حتی خود سردمداران و صحنه گردان های حکومت هم می دانند تا پایان راه آنها فرصتی باقی نمانده ، شاید ترس از دوره بعد از خامنه ای ، آمران و عاملان حکومتی را بر آن داشته تا از اندک فرصت باقیمانده سود برند و حساب های بانکی خود را انباشته سازند .
اینها از تجربه آنچه بر شاه رفت عبرت گرفته اند و می دانند هزینه زندگی و امنیت در دوران آوارگی در غربت بسیار سنگین است و تنها به فرض مال فراوان می توانند کشوری را متقاعد سازند تا به آنها پناه دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر