قبل از انتخابات همه مسئولین قبلی و فعلی نظام التماس می کردند که لطفا شرکت کنید :
خامنه ای نه تنها از موافقان نظام ، که حتی از آنانکه مخالف حکومت هم بودند تقاضا کرد برای نجات ایران و نه تایید رژیم ، در انتخابات شرکت کنند .
اصلاح طلبان به شرایط وخیم داخلی و تهدیدهای خارجی اشاره نموده و عاجزانه از مردم می خواستند در انتخابات شرکت کنند تا ایران از ویرانی نجات پیدا کند.
و البته کاندیداها هم هرکدام به نوبه خود وعده ها می دادند ، روحانی که آخرین امید اصلاح طلبان بود ، از دولت امید سخن گفت اما نگفت چه امیدی !
پس اعلام نتایج انتخابات ، روحانی که قبلا وعده داده بود در یکصد روز نخست ، بسیاری از مشکلات اقتصادی را برطرف نماید ، انگار تازه بیادش آمده بود که باید وارث دولت احمدی نژاد باشد ، اما همچون همه آخوندها برای ایجاد حاشیه امنیت در مقابل انتقادها ، اعلام کرد تلاش می کند در یکصد روز نخست دولتش آمار از وضعیت اقتصاد متلاشی شده کشور ارایه نماید و با دنیا تعامل کند و ...
همین دو نکته کافی بود تا خامنه ای که بار دیگر با حیله و فریبی نو به خواسته خود رسیده بود ( کشاندن مردم پای صندوق ها ) ، شمشیر دوباره از رو ببندد تا جناب رییس جمهور جدید بخود آید و بداند در چه جایگاهی ست .
رهبر جمهوری اسلامی در سخنانی تاکید کرد که بهتر است آقای رییس جمهور ( روحانی ) هم و غم خود را برای مسایل داخلی بکار گیرد ، در مورد سیاست خارجی حکومت همان روال تقابل را بجای تعامل دنبال خواهد کرد .
بدیهی ست که با تداوم سیاست خصمانه و ماجراجویانه رژیم ، تحریم ها شدیدتر خواهد شد و وضعیت اقتصادی ایران چنان متلاشی که امروز را بر فردای پیش رو ترجیح خواهند داد.
وقاحت خامنه ای چنان ست که بجای عذرخواهی بابت عملکرد رییس جمهوری که نظراتش به او نزدیکتر بود و چنین بلایی بر سر اقتصاد و اعتبار ایران و ایرانی آورده ، به روحانی و دیگران (!) دستور دهد نگاه مثبتی به دولت احمدی نژاد داشته باشند و از انتقاد بپرهیزند !
گویا هنوز خامنه ای باور ندارد حکومت به مرز ورشکستگی و انحطاط رسیده و البته آنچه به جایی نرسد فریاد ( رفسنجانی ) ست : مردم را مایوس نکنید . رفسنجانی بخوبی علایم خطر را دریافته اما دریغ که رهبر جمهوری اسلامی هم مانند تمام دیکتاتورهای دیگر ، زمانی صدای فریاد مردم را خواهند شنید که بسیار دیر شده و لطمات و صدمات گاه جبران ناپذیری بر ملت و مملکت وارد آمده .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر