توضیح یا اعتراف

امروز بدلیل حضور مهمانی عزیز مجبور شدم برنامه کنکاش که از

شبکه یک (جهانی جام جم ) جمهوری اسلامی پخش می شد را ببینم.

مهمان ، وزیر کشور بود.

چند نکته از صحبتهای وزیر کشور به نظرم قابل تامل آمد :

۱. مردم عراق در انتخابات ، به قانون اساسی خود بدلیل مشابهت با قانون

اساسی ایران رای دادند و در انتخابات مجلس نامزدهایی را برگزیدند که تمایل

به ایران دارند.

۲.شورای نگهبان ، صلاحیت نمایندگان و مسئولانی را رد کرده که فساد مالی

یا اخلاقی داشته اند !

۳."بعضی ها بدلیل عدم احراز صلاحیت رد شده اند" و این عدم احراز را چنین

معنی نمود:

اینکه شماره شناسنامه یا تاریخ تولد نامزد را نمیدانستند و از این قبیل !

۴.افراد ۱۵ ساله بدلیل شور نوجوانی قادر به تشخیص افراد خبره نیستند .

در مورد اول جای سوال است که آیا حکومت امریکا و حضور نظامیش در عراق

باعث شده تا مردم این کشور از آزادیهای حقه خود محروم شوند یا خیر؟

اگر امریکا با اشغال نظامی و به قول پورمهدی با صرف هزار میلیارد دلار و خسارات

مالی و تلفات انسانی توانسته باشد دموکراسی را در این کشور برقرار نماید ، قابل

تحسین است!

چگونه دولت امریکا پس از تصرف عراق به ذهنش نرسیده تا با تشکیل شورای نگهبان

از حضور نمایندگانی که برخلاف سیاستهای حاکمان بر نزدیکی با ایران اصرار دارند ،

جلوگیری کند!

به عبارت بهتر ، دولت نظامی امریکا حقی که دولت آخوندی ایران برای خود قائل

شده را غیر انسانی میداند آنهم برای کشوری که با خسارات و تلفات فراوان به

تصرف درآورده .

۲. بیان "فساد مالی و اخلاقی " در رد صلاحیت مسئولین سابق اتهامی ست که این

روزها به سادگی و فراوانی جایگزین "دگراندیشی و عدم همراهی" شده.

جای تردیدی نیست که کلیه مسئولین فعلی از برکت انقلاب به نوائی رسیده اند.

۳.ناتوانی در تشخیص هویت یا به زبان وزیرکشور مشخص نبودن شماره شناسنامه

یا تاریخ تولد نامزدها ، از توجیهاتی ست که تنها از زبان فردی شنیده می شود که

مردم را فاقد شعور و درک میداند و الا اولین مدرک برای ثبت نام ، شناسنامه متقاضی

ست !

شاید بهتر بود جناب وزیر می گفت :

مسئولین تشخیص صلاحیت ،در هنگام بررسی مدارک نامزدها عینک به همراه

نداشته اند !

و اما مورد چهارم که جای بحث فراوان دارد !

در هنگام رفراندوم جمهوری اسلامی ، خمینی اعلام نمود افراد بالای ۱۵ سال

حق رای دارند ، بعبارتی ، در حکومت ستم شاهی و دیکتاتوری شاه ، نوجوانان

به شعور سیاسی لازم رسیده بودند اما امروز و پس از گذشت سی سال که

نوجوانان امروزی و پدر و مادرشان تحت تعلیم ملایان هستند از درک مسائل سیاسی

عاجز شده اند . به بیان دیگر ، حکومت جمهوری اسلامی حتی از حکومت شاه که

آنرا دیکتاتوری و خفقان میدانستند ، در زمینه آموزش و اطلاع دهی ، عقب تر است.

شاید بخاطر همین یک مورد بتوان به نظام ملایان آفرین گفت که در جهت دستیابی

به حکومتی که مردم تحت فرمانش را خاموش و بی نظر میخواهد ، پیشرفت بسیاری

داشته.

اکنون "شعار دین از سیاست جدا نیست" کاملا معنی یافته :

سیاست چیزی جز دین نیست ، و دین یعنی خرافاتی که انسان را ملزم به تقلید از

مراجعی میکند که از زمان خود هزار سال دورند .

در پایان هم وزیر کشور ابراز امیدواری کرد تا در آینده سیستمی بکار گرفته شود

که افراد نتوانند خود را کاندید نمایند تا دلیلی برای بررسی صلاحیت ها وجود نداشته باشد !