جام جهانی 1994 امریکا ، اسکوبار مدافع کلمبیایی ناخواسته دروازه تیمش را باز میکند ، پس از بازگشت به کلمبیا ، مافیای مواد مخدر کلمبیا او را به قتل میرساند
محسن فروزان ، دروازه بان تیم تراکتور در روزی که روز او نبود از سپید رود
رشت سه گل دریافت کرد که در دو گل تاثیر مستقیم داشت
مالک بی جنبه تراکتور که فوتبال را با کارخانه اش اشتباه گرفته ، توقع داشته که فوتبالیست های تحت امر او همچون ماشین آلات صنعهتی همیشه در یک سطح باقی بمانند و بدون اینکه توجهی داشته باشد به سیوهای فروزان و تاثیر غیرقابل تردید فروزان در اوج گیری تیمش ( هفت کلین شیث )، برای تخلیه فشار روحی خود ، بدترین اتهامات را متوجه فروزان نمود و او را اخراج کرد
کاش کار به همین نقطه به پایان میرسید ، دو نماینده مجلس که در شرایط امروزی باید به فکر تامین مایحتاج مردم آسیب دیده از سیل باشند و برای کودکان مردمی که او نام وکیل آنها را در مجلس بدوش می کشد ، مدرسه برپا کند و به مسایل بهداشتی و درمانی و ....بپردازد ، جو گیر شده اند و همسو با تیفوسی های هوادار تراکتور هم صدا گشته و خواستار محاکمه دروازه بان اول تیم هستند
هواداران تیفوسی تراکتور از جهت حضور و تشویق تیم مورد علاقه خود مایه مباهات این تیم و جامعه فوتبالی هستند اما متاسفانه جنبه باخت ندارند و هر شکستی را به عوامل غیر فوتبالی مربوط می کنند ، در زمان حضور در ورزشگاه هم بارها شاهد بوده این که تلاش می کنند نقش مستقیمی در تعیین نتیجه بعهده گیرند ، شکسته شدن سر بازیکنان حریف بدلیل پرتاب سنگ و آجر و .... بگذریم
کاش آقای زنوزی ، مالک مایه دار بی مایه ی تراکتور شناختی از فوتبال داشت و تا می فهمید بزرگترین دروازه بانها هم چنین اشتباهات مهلکی انجام میدهند ، آنهم در جام جهانی و در مسابقاتی که از جهت اهمیت اصلا قابل قیاس با لیگ برتر ایران نیست ، مسابقاتی که نتیجه آن بمعنی جابجایی میلیاردها میلیارد تومان پولی ست که تاثیرات پیروزی حتی یک مسابقه آن برابر با تمامی هزینه هایی است که آقای زنوزی انجام داده و گاه برابر با تمام هزینه های تیم های لیگ برتری ، اما تا بحال هیچ مربی ، بازیکن و حتی هوادار فوتبالی انگشت اتهام به سوی گلر خاطی نشانه نرفته که این معضل فرهنگی فوتبال ما را بخوبی نشان میدهد
بار دیگر مایلم بگویم ، در عرصه فوتبال ما هرگز تماشاگران خوبی نداریم ، ما همانی هستیم که به چشم بازیکن حریف لیزر می اندازیم ، تغییر باشگاه یک بازیکن ( که امری کاملا عادی ست ) را بر نمی تابیم و مایلیم بازیکن به میل ما تیم خود را انتخاب کند ، تشویق تیم را با پرتاب آجر و سنگ به تیم حریف و نارنجک به داخل زمین اشتباه گرفته ایم ،
ما هنوز خیلی باید یاد بگیریم و متاسفانه مدیران ورزشی ما در این زمینه بسیار عقب افتاده اند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر