گزارش های بسیاری از تلویزیون آلمان پخش می شود مبنی بر اینکه برخی خارجی ها ( عموما ترک ها و عرب ها ) با انتقاد از وضعیت اجتماعی خواهان دگرگونی این نظام هستند تا جامعه را به شرایطی قابل قبول ( از دید خود ) تغیییر دهند.
گاه این فعالیت های هماهنگ شده چنان نمود پیدا می کند که من از خود می پرسم اینهایی که در کشور خود جرات ابراز عقیده ندارند و به خارجی هایی که آنها را پست تر از خود می شمارند رحم روا نمی دارند ( درست مثل برخی هموطنان که مثلا افغانی ها را بدلیل افغانی بودن پست می شمارند و همه آنها را به جرم افغانی بودن مجرم می پندارند ) چگونه بخود اجازه می دهند تا سرزمینی که در آن پناه گرفته اند را به سخره گیرند.
نمونه هایی از رفتار جنون آمیز این افراد را می توان مثال زد ، روزی جوانی ( اهل ترکیه ) به یکی از مراکز پلیس آلمان مراجعه کرده بود تا پلیس کروکی تصادف و عکس هایی از صدمات وارده بر اتومبیل ها را ضمیمه پرونده کند . جوان هنگام خروج گفت : " آلمانی کثافت !
در چهارراهی ، جوانی دیگر راه را بر ماشینی بسته بود و می خواست برخلاف قوانین رانندگی ، از این ماشین راه بگیرد ، هنگام عبور از کنار این ماشین همین لفظ را در مورد راننده آلمانی بکار برد.
نمونه هایی از این دست بسیار ست، البته شکی نیست که ما خارجی ها در این سرزمین هیچگاه پذیرفته نمی شویم و همیشه عنوان خارجی را یدک می کشیم. شکی نیست که بسیاری از آلمانی ها از ما متنفرند اما....
به دوستی که به شدت از آلمانی ها انتقاد می کرد و معتقد بود باید قوانین آلمان اصلاح شود گفتم :
فراموش نکن که تنها به یک دلیل من و تو در این سرزمین اجازه اقامت و کار داریم : اینجا آلمان ست .
قوانین آلمان دولت را موظف نموده تا به خارجیان سرویس دهد و امکانات اولیه و مورد نیاز هر فرد ( اعم از آلمانی و خارجی ) را تامین کند. درست مثل دولت سوئد ، دانمارک ، و...
اگر من و تو اینجاییم و اینها حتی اجازه ندارند لفظ " خارجی " را در مورد ما بکار برند ، تنها به این دلیل می باشد که اینجا آلمان ست ، اجازه بده شرایط به همین گونه حفظ شود ، و الا اگر عقاید چون تویی بر این سرزمین حاکم شود ، تنها تو و دوستانت در امان خواهید بود . نه تنها خارجیان دیگر که حتی آلمانی ها هم اجازه تنفس نخواهند داشت .
باز هم تاکید میکنم که دولت آلمان باید در مورد وضعیت خارجی ها و بویژه پناهجویان تسهیلات بیشتری را در نظر گیرد اما این تسهیلات به معنای تغییرات نیست .
تنفر برخی از این مردم هم شاید برمیگردد به رفتار من و مای خارجی ، دولت آلمان به پناهجویان مسکن میدهد ، هزینه زندگی در شرایط عادی ( حداقلی که نیاز به دیگری نباشد ) را می پردازد ، هزینه فراگیری زبان آلمانی و نیز آموزش حرفه ای را متقبل می شود ، هزینه بهداشت و درمان را ( درست برابر با آلمانی ها ) بعهده می گیرد و ...
تنها خواست دولت از خارجی ها :
1. آموختن زبان آلمانی تا بتوانند در جامعه زندگی کنند
2.کارکردن
3. احترام به قوانین
اسفبار ست که برخی با وجود سالهای سال زندگی در آلمان و برخورداری از این تسهیلات ، نه تنها کار نمی کنند و هنوز حقوق بگیر دولت هستند ، که حتی قادر نیستند ساده ترین جملات را بر زبان جاری سازند و نیاز خود را برطرف سازند.
با توجه به مالیات سنگین در آلمان ، گاه باید به اینها حق داد که می بینند همه زندگی خود را وقف کار می کنند تا مالیات بپردازند و از این پرداختی افرادی سود می برند که حاضر نیستند کار کنند ، راغب نیستند زبان بیاموزند ، از مالیت پرداختی دیگران دریافتی دارند و بدتر اینکه برخی به کار سیاه ( کار بدون پرداخت مالیات و برخلاف قوانین ) لطمه بر اقتصاد آلمان می زنند.
سالها پیش نوشتم : اگر حاضر نیستیم آلمانی باشیم باید باور کنیم در آلمان زندگی می کنیم !
۱ نظر:
سلام ٫ من ۱۸ سال در آلمان زندگی کرده ام و گفته های شما را کاملا تایید میکنم ٫ما که از کشورهای جهان سومی به اروپا سفر کرده ایم احساس حقارتهای خود را با خود به همراه خودمان به آنجا برده ایم و در مقابل قانون مداری مقاومت میکنیم ٫ ما باید خیلی روی فرهنگ و رفتار خود فکر و آن را اصلاح کنیم ٫ واین سالها طول خواهد کشید.
ارسال یک نظر