000

چهارشنبه، دی ۱۷، ۱۳۹۳

جهان راستگرا ، خیزش تمامیت خواهان ، پایان عصر صبوری ...

جمهوری اسلامی : یا روسری یا توسری ( البته با چاشنی اسید )
عربستان سعودی : یا روسری یا ضرب شمشیر
فرانسه ، بلژیک ( در آینده ای نزدیک : ایتالیا و سوییس ) : محدودیت و منع حجاب (1)
آلمان : منع تدریس توسط بانوان با حجاب
آلمان : راهپیمایی علیه حضور اسلام در آلمان

در بین هیچکس نمی پرسد بر سر حقوق بشری که پس از سالها تلاش حاصل شده ، چه می آید.
تا چه زمانی باید دیگران ( بانوان ) را مجبور به انتخاب پوشش کرد؟ (2)
تا چه زمانی باید به دیگران حکم کرد که پیرو چه آیین و مکتبی باشند ؟ (3)

اگر بنا باشد به صرف تعدی و تجاوز و ظلم گروهی ( که خود را وابسته به ایدئولوژی و مکتب خاصی  می نامند ) همه افراد معتقد به آن آیین را محدود یا تهدید کرد ، باید فاتحه حقوق بشر را خواند و نظاره کرد چگونه دیکتاتوری های نوین شکل می گیرند.
بنام آزادی و به حرمت شان انسانی باید با هر تهدید و تحدیدی مخالفت نمود .
---------------------------------
1. دویچه وله :
دیده‌بان حقوق بشر روز پنج‌شنبه (۲۶ فوریه / ۸ اسفند) گزارشی در مورد ممنوعیت حجاب اسلامی در برخی مدارس ایالت‌های آلمان منتشر کرد. این گزارش ۷۳ صفحه‌ای بر پایه‌ی بررسی‌های ۸ ماهه درباره‌ی تأثیر این قانون بر زندگی زنان معلم مسلمان تنظیم شده است.
برخی از این زن‌ها با وجود اینکه سال‌ها سابقه‌ی کار دارند و متولد آلمان هستند، مجبور به ترک این کشور شده‌اند.
برخی از معلمان زن مسلمان می‌گویند، حاضر شده‌اند به جای روسری، ‌پوششی مشابه مانند کلاه یا امثال آن انتخاب کنند، اما پیشنهادشان رد شده است. برخی از آنها مجبور به ترک آن ایالت یا آلمان شده‌اند و برخی نیز مجبور شده‌اند برخلاف میل خود دست از حجاب اسلامی بکشند. اینها خود را بیگانه و طردشده‌ حس می‌کنند، اگر چه که در آلمان متولد شده‌اند.
نمایندگان مجلس‌های ایالت‌های مورد نظر در توجیه قانون ممنوعیت حجاب اسلامی معلمان بر ضرورت حفظ بی‌‌طرفی در دین و جهان‌بینی معلمان در مدارس تأکید می‌کنند. این در حالی است که در رفتار معلمان مسلمان این مدارس هیچ نشانه‌ای مبنی بر نقض این ضرورت از سوی آنان دیده نمی‌شد.
حامیان ممنوعیت حجاب اسلامی تصور می‌کنند با این کار به این زن‌ها آزادی بیشتری داده و در برابر سرکوب از آنها حمایت کرده‌اند. در حالی که معلمان مسلمان می‌گویند،‌ با میل خود پوشش اسلامی را انتخاب کرده‌اند.
برخی از آنان می‌گویند، قانون جدید به آنها آزادی بیشتری اعطاء نکرده و تنها موقعیت اجتماعی‌شان را بدتر کرده است. یکی از این معلمان اظهار داشت: «تا زمانی که ما در مدارس به عنوان نظافت‌چی کار می‌کردیم، کسی با روسری ما مشکلی نداشت
دیده‌بان حقوق بشر از قانونگذاران ایالت‌های آلمان خواسته، قوانین منع استفاده از لباس‌ها و سمبل‌های مذهبی در مدارس را مورد تجدید نظر قرار داده و به طور کامل با استانداردهای جهانی حقوق بشر تطبیق دهند. ایالت‌ها باید مراقب این امر باشند که قوانین‌‌‌شان از تبعیض دینی و جنسیتی به دور بوده و به آزادی دین و عقیده احترام بگذارد.
2.ماده 27 میثاق ‌بین‌المللی‌ حقوق‌ مدنی‌ سیاسی:
«در کشورهایی ‌که ‌اقلیت‌های ‌نژادی‌، مذهبی ‌یا زبانی ‌وجود دارند، اشخاص‌ متعلق‌ به ‌اقلیت‌های ‌مزبور را نمی‌توان ‌از این ‌حق ‌محروم ‌نمود که ‌مجتمعاً با سایر افراد گروه ‌خودشان ‌از فرهنگ ‌خاص ‌خود متمتع ‌شوند و به ‌دین ‌خود متدین ‌بوده ‌و بر طبق ‌آن ‌عمل ‌کنند یا به ‌زبان ‌خود تکلم ‌نمایند». این ماده، حق تمتع از فرهنگ خاص خود، حق تدین به دین خود و عمل بر طبق آن و حق تکلم به زبان خود را برای اقلیت‌ها در نظر می‌گیرد. در حق برخورداری از فرهنگ خاص خود، اقلیت‌ها می‌توانند لباس‌های خاص خود را بر تن کرده؛ به آداب و رسوم خاص فرهنگ خود در مراسم و مهمانی‌ها عمل کنند و از ادبیات و هنر خاص خود استفاده نمایند. حق تدین به دین و عمل بر طبق آن از جمله: شرکت آزادانه اعضای اقلیت در مراسم و آداب دینی، عدم اجبار به آموزش تعالیم دین دیگر، حق تأسیس نهادهای مذهبی و ادامه فعالیت آن‌ها می‌شود. در حق تکلم نیز اقلیت‌ها می‌توانند از زبان مخصوص در زندگی اجتماعی و مراسم دینی استفاده نمایند.
3. مطابق ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی:
  1. هر کس حق آزادی فکر، عقیده و مذهب دارد. این حق شامل آزادی داشتن یا قبول یک مذهب یا معتقدات به انتخاب خود، همچنین آزادی ابراز مذهب یا معتقدات خود، خواه به طور فردی یا جمعی، خواه به طورعلنی یا در خفا در عبادات و اجرای آداب و اعمال و تعلیمات مذهبی می‌باشد.
  2. هیچ‌کس نباید مورد اکراهی واقع شود که به آزادی او در داشتن یا قبول یک مذهب یا معتقدات به انتخاب خودش لطمه وارد آورد.

هیچ نظری موجود نیست:

Free counter and web stats