اوریانا فالاچی را تقریبا همه ایرانیان نسل انقلاب به خوبی می شناسند.
وی که شهرت خود را مدیون شهامت و جسارت در قلم و قدمش بود ، در اواخر
عمر سعی بر آن داشت تا مرگش نیز بگونه ای دیگر باشد.
از این رو حملات بسیاری بر مسلمانان نمود و اهانتهای فراوانی به اسلام کرد.
اما این آرزو را افراطیون اسلامی از او دریغ داشتند!
اگر افراطیون اسلامی که سعی در اثبات توحش خویش دارند همچون همیشه
عمل میکردند ، اکنون فالاچی تبدیل به اسطوره قلم در عرصه جهانی شده بود .
و اگر این گروههای آشوب طلب همیشه این چنین بردباری از خود نشان میدادند ،
دیگر کسی 11 سپتامبرها را نمیتوانست به پایشان بنویسد.
شاید مناسبتر این باشد که بجای وصف در رثای فالاچی ، تذکری به تروریستهایی
دهیم که از موضعی بالا به دیگران نگاه میکنند و خود را محق در قتل و آزار
دیگراندیشان میدانند.
در قرآن نص صریحی وجود دارد مبنی بر تحمل شنیدن همه آرا و انتخاب بهترین
(فبشر عبادی الذین یستمعون القول فیتبعون الحسنه).
در این آیه هیچ اشاره ای به این نشده که باید تنها نظرات موافق را شنید ، اما
در عمل ، هر نظریه مخالفی محکوم به فناست . آنهم با قتل مردمی که گاه اصلا
کلامی از این مخالفتها را نیز نشنیده اند!
کاش باور تساوی شان و منزلت انسانها برای همه ممکن بود، چه خبرنگاران ،
چه سیاستمداران و حتی خود مردمی که از این تبعیض ها در عذابند.
اگر ملتها _ و بویژه ملت ایران _ قبول میکردند که همه از یک جنس و نژادیم
دیگر نه آخوند ونه مذهبیون و سیاسیون تافته جدابافته می شدند و نه حتی خرافات
اجازه می یافتند تا با ورود به عرصه مقدسات آتش بر آسایش و آزادی مردم زنند.
Farhad Heyrani
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر