استقلال با اختلاف دو گل بر نفت غلبه کرد که اگر پنالتی گل شده ابراهیمی ، گل اعلام می شد و یا اگر فرصت های طلایی این تیم تبدیل به گل می شد ، روزی درخشان برای آبی پوشان رقم می خورد ،با همه این احوال استقلال به این پیروزی نیاز داشت و برد اما!
نباید خودمان را گول بزنیم ، اولا تیم نفت رمق بازی نداشت ، این تیم در نیمه اول بسیار خوب راه های نفوذ استقلال را مسدود کرده بود اما از اواسط نیمه دوم که توان نفتی ها تحلیل رفته بود ، استقلال با بازی ترکیبی و استفاده از مهاجمان سرعتی بارها و بارها خلق موقعیت نمود.
آبی پوشان پایتخت نسبت به زمانی که منصوریان بر مسند مربی تکیه زده بود ، بسیار بهتر و روانتر بازی می کنند ، در این بازی آنچه به چشم می آمد ، میل به پیروزی و حملات با حضور بازیکنان بیشتر در محوطه جریمه و اطراف آن همراه بود. متاسفانه کارهای ترکیبی بازیکنان استقلال به دلیل کمبود زمان و تعداد اندک تمرینات به نتیجه نمی رسید و اغلب آنها در نهایت از دست می رفت.
استفاده از چشمی در دفاع آخر به معنی این است که استقلال خود را از داشتن یکی از بهترین هافبک های دفاعی محروم کرده تا در دفاع آخر روی سرعت مهاجمان حریف خلع سلاح شود.
توقع از اقای شفر ، مربی استقلال ، این است که با تشخیص توانایی های بازیکنان در تمرینات ، راهی برای حضور چشمی در خط هافبک فراهم کند.
متاسفانه بدلیل عدم شناخت شفر از بازیکنان ، وی به انتخاب کیروش اعتماد نموده و چشمی را در خط دفاع به بازی می گیرد غافل از آنکه کیروش هیچگاه در بازی های رسمی از چشمی استفاده نکرد.
نقد دیگر به آقای شفر این است که با توجه به جلو کشیدن بازیکنان نفت در نیمه دوم ( که حتی باعث حضور بنگر در زمین استقلال بود ) می بایست خیلی زودتر از مهدی قاعدی و حسن بیت سعید در ترکیب تیم استفاده میکرد که هر دو بازیکن در زمان ضدحمله بسیار موفق عمل می کنند.
نکته بعدی که از شفر بعید است ، ترجیح علی قربانی به شهباززاده می باشد ، شاید قد بلند قربانی و تبحر بیشتر او بر توپ های هوایی عامل این گزینش باشد اما با توجه با نوع بازی و توانایی های هردو بازیکن و نیز سیستم بازی و تاکتیک حمله استقلال مبنی بر کارهای ترکیبی ، نیاز تیم به بازیکن تکنیکی و سرعتی در زمین بیش از بازیکنی ست که صرفا روی توپ های هوایی بایستی ! تبحر داشته باشد ، چیزی که حتی در بازی با نفت هم از قربانی شاهد نبودیم ( فرصت عالی که این بازیکن در مقابل دروازه بدون دفاع نفت از دست داد موید این نکته است). ضمن اینکه برای استفاده از ضربات سر بازیکن بلند قامت نیاز به ارسال سانترهای دقیق است ، یعنی حضور خسرو حیدری ، و الا با سانترهای زکی پور حتی اگر قامت بازیکن به بلندی ابرها هم باشد ، راه به جایی نمی بریم!
توان بدنی بازیکنان استقلال حتی در بازی با نفت موجب نگرانی ست ، دیدن چهره های بازکنان ایستا حکایت از ضعف شدید بدنی بازیکنان دارد.
بهرحال با همه توصیفات ، استقلال شفر به نسبت استقلال منصوریان بازهای بهتری را اریه می دهد و باید امیدوار بود با توجه به تعطیلی 20 روزه استقلال تا بازی بعدی ، شاید شفر بتواند شناخت بهتری نسبت به بازیکنان پیدا نموده و توان بدنی و هماهنگی بین آنها را بالا برد.
نکته برجسته دیگر شفر نسبت به منصوریان ، صحبت های بسیار منطقی این مربی پیش و پس از بازی ست که بدون هیچ بهانه جویی و سراب نشان دادن ، واقعیت ها را بیان می کند.
در نهایت اینکه با توجه به کارنامه نه چندان درخشان آقای شفر ، توقع معجزه از این مربی نمی رود و باید امیدوار باشیم با کمک دولت برای تسویه بدهی دو تیم سرخابی ، استقلال توان و بنیه لازم را برای استخدام یک مربی بزرگ خارجی پیدا کند و الا در همین سطح ، شفر را بهتر از گزینه های داخلی می یابم.
