جهان تا جهان جای زور ست و بس : مکافات بی زور گور ست و بس !

حکیم فردوسی :

جهان تا جهان جای زور ست و بس

مکافات بی زور گور ست و بس

روسیه با جدیت خواهان جدایی کریمه ست . تاآنجا که حاضر شده برای تحقق این آرزو هزینه هایی سنگین را پرداخت کند .

اکثریت روس زبان یا خواست مردم بومی هرگز نمی تواند ملاک تجزیه ارضی اکراین قرار گیرد . آنچه جای تامل ست ، تن دادن اکراین و جامعه جهانی به انتخابات در کریمه می باشد .

ای کاش جامعه جهانی از جناب پوتین سوال میکرد : آیا چنین راه حلی را برای منطقه چچن هم می پسندد ؟

جمهوری چچن سالها ی سال ست ( از قرن 19 ) برای جدایی و استقلال از روسیه تلاش میکند اما هربار مردم آن به شدت سرکوب و به مناطق دور تبعید شده اند .

تفاوت کریمه و چچن ، تفاوت فلسطین و اسراییل ، تفاوت سوریه و لیبی و بحرین ... همه در یک نکته نهفته : 

در  دنیای سیاست ، هرکه قوی تر ست حق دارد.

وبلاگ نویسی که پس از کشته شدنش ، انتقام می گیرد !

ای کاش نمی از غیرت از مادر ستار و سهراب را پدر محسن میداشت !

ستار بهشتی ، وبلاگ نویس 35 ساله ای که به دلیل شکنجه ( توسط پلیس فتا ) در دوران بازداشت ، کشته شد ، هنوز دست از سر مسئولان نظام برنمی دارد !

مسئولینی که خود را پاسخگو نمی دانند  هرگز تصور نمی کردند با کشتن این جوان پویا ، دچار مشکلاتی شود که سالها ادامه داشته باشد .

وقتی خانواده ستار دلیل مرگ فرزندشان را پرسیده بودند ، به آنها گفته شده بود :  «خفه شوید و به شما ربطی ندارد.»

سفر خانم کاترین اشتون به تهران و دیدار با مادر ستار بهشتی ( شیرزنی که همچون مادر سهراب اعرابی از پیگیری دلیل کشته شدن فرزندش دست برنمیدارد و فاش سخن می گوید ، مسئولان نظام را چنان دچار وحشت نموده که حتی رییس قوه قضاییه ( لاریجانی ) وعده به مقابله با سران کشورهای خارجی را داده !

تصور کنید خانم مرکل ( فرضا ) به ایران بیاید و بدلیل دیدار با مادر ستار بهشتی بازداشت شود !

بیان اظهارنظرهایی از این دست تنها نشانگر تاثیر وجود بی حضور وبلاگ نویسی ست که بی گناه کشته شده .خون شهیدانی که پس از کودتای سال 1388 بر زمین ریخته شده ، خواب خوش را بر مسئولان حرام کرده تا بدانند ، جنایات آنها هرگز فراموش نخواهد شد .

این بی شرمان پس از هر قتلی از خانواده " عزیز از دست داده " توقع دارند تا با سکوت ( و تایید جنایت حکومت ) نظام را در تندروی ها و تداوم جنایت حمایت کنند . وقاحت به حدی رسیده که مادر ستار بهشتی  به جرم بازگو کردن داستان قتل پسرش ، " معلوم الحال " خوانده می شود و فغان مسئولان بلند می شود که قلب رهبر جریحه دار شده ، معلوم نیست جمهوری اسلامی به کدام سو می رود که برای جریحه دار نشدن قلب قاتل ، پا روی قلب مادر مقتول می گذارند .

شجاعت مادر ستار بهشتی ستودنی ست ، درست مثل مادر سهراب اعرابی . این مادران را مقایسه کنید با پدر محسن روح الامینی که بزرگترین هنرش در دفاع از خون پسرش ، دیدار با خامنه ای بود ، خفت بیش از این ممکن نیست که پدر مقتول قصاص قتل از قاتل توقع داشته باشد ! ، نگون بخت محسن بود که می بایست قبل از نقد نظام ، پدر را مورد انتقاد قرار می داد ، شاید او هم ترجیح می داد تا فرزند مادرانی چون مادر ستار یا سهراب می بود تا پسر پدری که به دستبوسی قاتلش خواهد رفت ! 
مادر ستار بهشتی ، مادر سهراب اعرابی ، شیرزنانی هستند که درس مردانگی به مردانی از جنس مسئولین نظام و بویژه پدر محسن روح الامینی دادند .

علی لاریجانی در مجلس فرموده که خانم اشتون بداند این افراد در دستگاه قضایی محکوم شده اند . صرفنظر از رویه غیر انسانی قوه قضاییه در صدور احکام که گاه مجرم را رها میکند تا مظلوم به بند کشیده شود ، باید به لاریجانی ( علی ) یادآور شد که ستار بهشتی در زمان بازجویی ( قبل از حضور در دادگاه و رسیدگی به پرونده اش ) شکنجه شد و به قتل رسید .

گوهر عشقی ، مادر ستار بهشتی ، گوهری ست از جنس عشق ناب مادرانه ، مادری که از سر داغ و درد سخن می گوید . 
به او گفتند معلوم الحال ! پاسخ داد : " ما کار خلاف شرعی نکرده ایم. معلوم الحال بودن از چه بابت گفتند؟ از حجاب و پوشیدگی من؟ من یک پیرزن شصت و خورده ای ساله که بچه ام را کشته اند، من نه سیاسی هستم نه چیزی دیگر. من مادری داغدارم که عدالت می خواهم. از روز اول مگر کم گفتند؟ این ها هیچ تاثیری ندارد، حتی ثانیه ای از خون ستار نمی گذرم و تا لحظه ای که هستم صدای ستار را باید به گوش دنیا برسانم.
تا روزی که زنده است کوتاه نخواهد آمد : تمام ترس ها را از دل ما خودشان بردند آن روزهایی که به دخترم می گفتند به بچه ۲۰ ماهه ات رحم کن. آنروزهایی که به من می گفتند دخترت را می بریم مثل ستار، ترس ما ریخت. ما زمانی که ستار را دیدیم که توی قبر گذاشتند آرامش پیدا کردیم. دیدیم با نیکویی رفت و گفتیم آخرش همین است نیکویی است دنیا اسمش را صدا می زند. می گویند مرد نکونام نمیرد هرگز، مرده آن است که نامش نبرند. من افتخارم است که مادر ستار هستم و افتخار دارم که پایانی ستاری داشته باشم. "