قلعه نویی حیا کن!
باری بد استقلال در مقابل سایپا تمام تعطیلات مرا تلخ کرد.
استقلال برای من بسیار بیش از یک تیم فوتبال است، من از
37 سال قبل تا بحال با این تیم زندگی کرده ام.
مشکلات امروز استقلال تهران ، ناشی از خودخواهی
مدیر عامل پیشین و سرمربی قبلی ست.
در فصل نقل و انتقالات ، سرمربی و مدیرعامل سابق بجای
تلاش برای رفع کمبودها ، مسافرت به المان و تماشای
بازیهای جام جهانی را ترجیح دادند و امروز میراث ما استقلالیها
ندانم کاریها و خودخواهی جناب قریب و قلعه نویی ست.
یکشنبه گذشته ، من هم مثل دیگر عاشقان استقلال فقط حرص
خوردم و نفرین به اموات مسئولین سابق و کنونی این تیم فرستادم.
جذب بازیکنانی از سوی قلعه نویی در دستور کار قرار گرفت
که مورد تائید کمک او نبوده و نیستند(مثل داسیلوا و نوازی).
نمیخواهم از تکیه کادر فنی به پرتابهای اوت علیزاده انتقاد کنم اما
اگر دقت کنیم ، علیزاده در تمام طول بازی حتی از دویدن در
عرض زمین برای فشار بر دفاع حریفان هم خودداری میکند،
گویا به او هم تلقین شده که تا زمان خروج توپ از زمین ، هیچ
مسئولیتی ندارد و به واقع تیم استقلال ده نفره بازی میکند تا در
هنگام اوتها ، علیزاده به بازی آید.
عدم فهم فوتبال از سوی مربی تیم آنگاه نمود پیدا میکند که من
بی اطلاع از فوتبال ، فشار تیم سایپا از جناح چپ استقلال را به
وضوح می بینم اما مربیان برای هماهنگی با بازیکنان سایپا
به روی خود نمی آورند!
نکته مشهود دیگر ، عدم دوندگی از سوی اکثریت بازیکنان استقلال
است، در هر بازی می بینیم که در هنگام ضد حملات ، تعداد مدافعین
در قیاس با مهاجمین ، در اقلیت هستند و نیز در مواقع حفظ توپ
و یا تدارک حمله ، گویی بازیکنان استقلال کمتر از بازیکنان حریف
در زمین میباشند.
بی تفاوتی گیلائوری در این یکی دو فصل گذشته و تاکید بر حفظ او ،
از نکات برجسته ناتوانی کادر فنی در درک حقایق است،
گیلائوری در فصل قبل بارها بدلیل دریافت نکردن حقوق خود ،
بهترین پاسها را به مهاجمین تیم مقابل می داد و در این فصل گویی
شیوه دیگری را برای اعتراض به بی پولی خود برگزیده!
آقای قلعه نویی!
شما برای حفظ راه برگشت خود به استقلال ، از استخدام مربی شایسته
جلوگیری نمودید ، سیاستی مزورانه !
وی میدانست در صورت موفقیت مرفاوی ، او بود که مورد تشویق
قرار میگرفت و در غیر آن یعنی همین وضعیت فعلی ، میتواند با
اتمام فصل و تعیین شرایط سخت ، مورد استقبال هواداران قرار گیرد.
اما
این آشی ست که قریب و قلعه نویی برای استقلال پخته اند ،
قریب،مردی که رسیدن به کرسی مدیریت استقلال را در هر شرایطی
ولو به قیمت نابودی این تیم خواستار است، هرگز در امر مدیریت موفق
نبوده!
از وظایف مدیریت باشگاه ، جذب بازیکنانی در حد و اندازه تیم است و
نیز پرداخت هزینه های تیمداری.
در کدام دوره از مدیریت ایشان ، استقلال بدور از مشکلات مالی بود؟
قلعه نویی هم با دفع بازیکنان بزرگی چون سامره ، نیکبخت ، عنایتی ،
بختیاری زاده و.... هنر بزرگ خود در " راه پروین رفتن "را نشان داد
اما گذشت آن زمانی که نامهایی چون پروین برای هدایت و مدیریت تیم
کفایت میکرد.
هراس من از روزهایی ست که استقلال مردم ایران ! در مقابله با تیمهای
آسیایی ، بویژه عربی ، خدشه دار شود.
۱ نظر:
فرهاد جان ما حواسمون بوده، احتمالا عکاسه حواسش نبوده... حالا قضاوت به عهده علی آقای عکاس باشی (البته اگر احمد مولا به ایشون اجازه مرخصی بده)
ارسال یک نظر